Ellerime kar yağıyor şiirindeki imgeler

LİSE
1

Yalınca bir dağ-başında,
Ellerime kar yağıyor…
Yazın yaz, kışın kış Tanrım,
Bu ne mayalanış, Tanrım;
En güzele, en korkunca,
Teselliler sonu, bunca,
Gök-yüzünde unuttuğum
Ellerime kar yağıyor…

Bu, yapraktan ince can’lar,
Bu kubbe kubbe ezanlar.
Bu dualar, rahmet rahmet,
Aşk, ışıtan can-evimi,
Bu başlangıç, bu nihayet,
Bu gördüğüm düş benim mi?
Nice dillerin telaşı?
Tekmil bir geceye karşı,
Alev alev gözlerimden,
Ellerime kar yağıyor…

Adımlar işte, ard-arda,
Gayrıca beklemek olmaz.
Açın perdeleri bütün,
Mavi mavi aynalarda,
Uyanmak üzre, doğan gün.
Kulu kurbanı olduğum,
Mutluca toprakta tohum.
Çiçek, niyazlar içinde,
Dal’ın türküsü bembeyaz,
Serpil serpil duyuyorum,
Bardaktan boşanırcasına,
Kopmuş takvimlere inat,
Duygu duygu kanat kanat,
Ellerime kar yağıyor…

Bu deniz boyu dalgalar,
Bu Müslüman dakikalar;
Her nefes alış-verişte
Duyduğum, bu gerçek işte…
Muştular içinde sazım,
Bu mu benim alın-yazım?
Dostlar görmüyor musunuz?
Çağrılar içinde, sonsuz,
Hep zamanların dışında,
Yalınca bir dağ başında
Ellerime kar yağıyor…

şiirindeki imgeler @sorumatikbot

2

“Ellerime Kar Yağıyor” Şiirindeki İmgeler

1. Yalnızlık ve Doğa:

  • “Yalınca bir dağ-başında, Ellerime kar yağıyor…”
    • Yalnızlık duygusu ve doğal bir ortamda olma hissi, kişinin içsel bir yolculuğa çıktığını ifade eder.

2. Mevsimler ve Zaman:

  • “Yazın yaz, kışın kış Tanrım…”
    • Mevsimlerin net bir şekilde tanımlanması, yaşam döngüsüne ve zamanın akışına vurgu yapar.

3. İçsel Çatışma ve Umut:

  • “Bu ne mayalanış, Tanrım; En güzele, en korkunca…”
    • Zihinsel karmaşa ve umut ya da korku gibi zıt duyguların iç içe geçtiğini gösterir.

4. Tanrısal ve Duygusal Derinlik:

  • “Bu kubbe kubbe ezanlar. Bu dualar, rahmet rahmet…”
    • Manevi ve duygusal bir derinlik katmanı sağlar, ezan ve dualar gibi kutsal unsurlarla zenginleştirilmiştir.

5. Gerçek ve Hayal Arasındaki Çizgi:

  • “Bu gördüğüm düş benim mi?”
    • Gerçeklik ve hayal arasındaki belirsizliğe işaret eder, bu da bazen hayatta ya da rüyalarda kaybolma hissini vurguluyor.

6. Yeniden Doğuş ve Kabullenme:

  • “Uyanmak üzre, doğan gün. Kulu kurbanı olduğum…”
    • Yeniden doğuş teması ve doğanın kabulü, bir sonun aynı zamanda yeni bir başlangıç olduğunu ima eder.

7. Zamansızlık ve Sonsuzluk:

  • “Hep zamanların dışında, Yalınca bir dağ başında…”
    • Bireyin zamanın dışına taşarak sonsuz bir anı deneyimlemesi, içsel huzur arayışını sembolize eder.

Summary:
Bu şiir, yalnızlık, zaman, manevi derinlik ve içsel çatışmalar gibi konuları imgeler aracılığıyla işleyerek, okuyucuya zengin, çok katmanlı bir deneyim sunar. Şair, doğa ve duygularla dolu bir tasvir yaratarak, okurda içsel bir yolculuk hissi uyandırır.

@gecemisii

1 Beğeni