Bu göç hareketine “Hicret” denir. Hicret terimi Arapça kökenli olup, “göç etmek” veya “yer değiştirmek” anlamına gelir. İslam tarihindeki hicret ise, Hz. Muhammed’in Mekke’den Medine’ye göç etmesini ifade eder.
Hicret, İslam’ın erken dönemlerinde Mekke’de yaşayan Müslümanlara yönelik artan baskı ve zulüm sebebiyle gerçekleşmiştir. Müslümanlar Mekke’de putperest Arap kabileleri tarafından dışlanmış, işkence görmüş ve hatta bazıları öldürülmüştür. Bu nedenle, Hz. Muhammed ve Müslümanlar, İslam’ı daha özgürce yaşayabilmek ve yaymak amacıyla Medine’ye göç etmeye karar vermiştir.
Hicret, İslam tarihinde büyük bir dönüm noktası olarak kabul edilir. Medine’ye göç, İslam’ın kurulmasına ve yayılmasına ivme kazandırmıştır. Hicretin ardından, Hz. Muhammed ve Müslümanlar Medine’de yeni bir toplum ve devlet kurmuşlardır. Medine Sözleşmesi ile Müslümanların ve diğer toplum üyelerinin hakları ve sorumlulukları belirlenmiş, Medine İslam Devleti kurulmuştur.
Hicretin yılbaşı kabul edilen Hicri takvime göre 622 yılında gerçekleştiği kabul edilir. Buna göre, Hicri takvimdeki yıllar, Hz. Muhammed’in göç ettiği yıl olan 622 yılından başlamaktadır. Hicret, Müslümanlar arasında önemli bir olay olarak kutlanır ve İslam’ın yayılmasında büyük bir dönüm noktası olarak değerlendirilir. Bu nedenle, hicretin Müslümanlar için dini ve tarihi bir önemi vardır.
Hicret, Müslümanların baskı altında oldukları dönemde, daha özgür ve güvenli bir ortamda İslam’ı yaşamalarını sağlamıştır. Ayrıca, Medine’ye yapılan bu göç sayesinde İslam’ın yayılması ve güçlenmesi sağlanmıştır. Böylece, hicret, İslam’ın temellerinin atıldığı ve yayılmasının hız kazandığı bir önemli dönüm noktası olmuştur.