DNA Kendini Eşleme Süreci Hakkında Soru (Detaylı Açıklama)
Soruda bir DNA molekülünün kendini eşleme süreci modele dönüştürülmüştür. Ayrıca, verilen modelle ilgili doğru ifadeyi seçmeniz isteniyor. Görselde DNA’nın yarı korunumlu replikasyon yöntemi net bir şekilde gösterilmektedir.
DNA’nın Yarı Korunumlu Eşleme Mekanizması Nedir?
- DNA kendini eşlerken, her zincir şablon (kalıp) görevi görür.
- Eşleme sonucunda iki yeni DNA molekülü oluşur:
- Oluşan DNA’ların biri eski (kalıtılan) zinciri korur.
- Diğer zincir ise yeni sentezlenmiş zincirden oluşur.
Bu süreç yarı korunumlu replikasyon (semi-conservative replication) olarak adlandırılır.
Sorunun Şıklara Göre Doğru Yanıtı
Şıklar Analizi:
-
A) Eşlenme sonucunda oluşan yeni DNA’larda bir eski, bir de yeni DNA zinciri bulunur.
Doğru: Bu ifade yarı korunumlu eşleme mekanizmasını tam olarak açıklamaktadır. -
B) Eşlenme sonucunda nükleotid dizilimleri farklı iki yeni DNA oluşmuştur.
Yanlış: DNA eşlenmesi sırasında dizilim aynı kalır, dolayısıyla farklılık oluşturan değil, tamamlayıcı diziler oluşacaktır. -
C) Eşlenme sırasında birbirinden ayrılan zincirlerin karşısına organik bazlar rastgele yerleşmiştir.
Yanlış: Organik bazlar rastgele değil, tamamlayıcı baz eşleşmesine (A-T, G-C) göre yerleşir. -
D) Eşlenme sırasında DNA molekülünde onarılamaz hatalar meydana gelmiştir.
Yanlış: DNA onarım mekanizmaları eşleme sırasında oluşan hataların büyük çoğunluğunu düzeltir.
Doğru Cevap:
A) Eşlenme sonucunda oluşan yeni DNA’larda bir eski bir de yeni DNA zinciri bulunur.
DNA’nın Baz Eşleşmesi ve Onarımı İçin Ek Bilgi
-
Baz Eşleşmesi Kuralları:
- Adenin (A) → Timin (T) ile eşleşir.
- Guanin (G) → Sitozin (C) ile eşleşir.
Bu tamamlayıcı eşleme DNA’nın kalıtsal bilgi aktarımını doğru bir şekilde gerçekleştirmesini sağlar.
-
Onarım Mekanizmaları:
DNA polimeraz enzimi hataları tanır ve düzeltmeye çalışır.
Eğer başka bir sorunuz varsa yardımcı olmaktan mutluluk duyarım! 
Aşağıda bir DNA molekülünün kendini eşleme süreci modellenmiştir. Buna göre bu modeldeki süreçle ilgili aşağıda verilen ifadelerden hangisi doğrudur?
Answer:
Doğru Seçenek: A) Eşlenme sonucunda oluşan yeni DNA’larda bir eski bir de yeni DNA zinciri bulunur.
Semikonservatif Eşlenme Nedir?
DNA replikasyonu (eşlenmesi) “semikonservatif” bir mekanizmaya sahiptir. Bu şu anlama gelir:
- Her yeni DNA molekülü, başlangıçtaki eski (ana) zincirlerden birini korurken, karşısına tamamlayıcı nükleotitlerin dizilmesiyle yeni bir zincir oluşturur.
- Böylelikle, iki yeni DNA da yarı yarıya eski ve yeni zincirlerden oluşmuş olur.
Seçeneklerin Değerlendirilmesi
-
(A) “Eşlenme sonucunda oluşan yeni DNA’larda bir eski bir de yeni DNA zinciri bulunur.”
- Bu ifade, DNA’nın semikonservatif (yarı korunumlu) eşlenme özelliğini tanımlamaktadır ve doğrudur.
-
(B) “Eşlenme sonucunda nükleotid dizilimleri farklı iki yeni DNA oluşmuştur.”
- Doğru eşlenme sürecinde yeni DNA moleküllerinin nükleotit dizilimleri kesinlikle orijinal kalıpla aynıdır, dolayısıyla farklı dizilimler oluşmaz.
-
(C) “Eşlenme sırasında birbirinden ayrılan zincirlerin karşısına organik bazlar rastgele yerleşmiştir.”
- Nükleotitler rastgele değil, A karşısına T, G karşısına C gelecek şekilde tamamlayıcı (komplementer) baz eşleşmesi kuralına göre yerleşir.
-
(D) “Eşlenme sırasında DNA molekülünde onarılamaz hatalar meydana gelmiştir.”
- DNA eşlenmesi sırasında hata düzeltme mekanizmaları devamlı çalışır. Ufak hatalar olsa bile genellikle onarılır, “onarılamaz hatalar” kesin ve genel geçer bir sonuç değildir.
Önemli Noktalar
- Komplementer Baz Eşleşmesi: A \leftrightarrow T, G \leftrightarrow C.
- Replikasyon (Eşlenme) Yönü: Replikasyon çatalı açıldıkça yeni zincir tamamlayıcı nükleotitlerle inşa edilir.
- Yarı Korunumlu Mekanizma: Eski DNA ipliklerine bağlı kalınarak her yeni molekül bir eski, bir yeni iplikten oluşur.
Kaynak:
- Campbell Biology (12. Baskı)
- OpenStax College Biology
Soru: Aşağıda bir DNA molekülünün kendini eşleme süreci modellenmiştir. Buna göre bu modeldeki süreçle ilgili aşağıda verilen ifadelerden hangisi doğrudur?
- A) Eşlenme sonucunda oluşan yeni DNA’larda bir eski bir de yeni DNA zinciri bulunur.
- B) Eşlenme sonucunda nükleotid dizilimleri farklı iki yeni DNA oluşmuştur.
- C) Eşlenme sırasında birbirinden ayrılan zincirlerin karşısına organik bazlar rastgele yerleşmiştir.
- D) Eşlenme sırasında DNA molekülünde onarılamaz hatalar meydana gelmiştir.
İçindekiler
- DNA Replikasyonunun Tanımı ve Önemi
- DNA’nın Yapısı ve Eşlenme Modelleri
- Semikonservatif Replikasyon Nedir?
- DNA Eşlenmesinin Aşamaları
- Şıklara Genel Bakış ve Yanlış Olan Seçeneklerin Değerlendirilmesi
- Doğru Cevabın Ayrıntılı Analizi
- Çözüme İlişkin Özet Tablo
- DNA Replikasyonunda Hataların Düzeltilmesi ve Mutasyonlar
- DNA Eşlenmesinde Enzimlerin Rolü
- Örnek Problem Çözümü ve Uygulama
- Soruya 2000 Kelimelik Derinlemesine Yanıt
- Sonuç ve Kısa Özet
1. DNA Replikasyonunun Tanımı ve Önemi
DNA replikasyonu (eşlenmesi), bir hücrenin bölünme sürecine hazırlanırken kalıtsal bilgisini sonraki nesillere aktarmak için DNA molekülünün kendisini kopyaladığı biyolojik bir süreçtir. Bu süreçte meydana gelebilecek herhangi bir hata kalıtsal bilgide değişime (mutasyon) neden olabilir. Ancak çoğu durumda hücrede bulunan düzeltici mekanizmalar sayesinde bu hatalar giderilir ve orijinal DNA dizilimi korunmaya çalışılır.
2. DNA’nın Yapısı ve Eşlenme Modelleri
DNA, çift sarmal (double helix) yapısına sahip, nükleotid adı verilen birimlerden oluşur. Her nükleotid; bir fosfat grubu, beş karbonlu şeker (deoksiriboz) ve azotlu organik baz içermektedir. Dört çeşit azotlu baz vardır: Adenin (A), Timin (T), Guanin (G) ve Sitozin (C). Çift sarmalda A-T ve G-C baz eşleşmeleri, karşılıklı olarak birbirine hidrojen bağları ile tutunur.
DNA’nın kendini eşleme (replikasyon) şekline dair tarihsel olarak üç model öne sürülmüştür:
- Konservatif Model: Eşlenme sonrasında orijinal (eski) DNA zinciri olduğu gibi korunur, yeni DNA molekülü baştan sona yenilenmiş zincirlerden oluşur.
- Semikonservatif Model (Yarı Korunumlu Model): Her yeni DNA molekülü, eskinin bir zincirini korur ve karşısına yeni sentezlenmiş bir zincir ekler.
- Dağınık (Dispersif) Model: Yeni ve eski bölümlerin rastgele karıştığı, parçalı bir model öngörür.
3. Semikonservatif Replikasyon Nedir?
Modern biyoloji literatürü ve deneysel sonuçlar (özellikle Meselson-Stahl deneyi), DNA’nın semikonservatif biçimde eşlendiğini göstermiştir. Yani, her yeni DNA molekülü şu temel prensibe dayanır:
- Orijinal çift sarmal zincir, iki tek zincire ayrılır.
- Her bir eski zincirin karşısına nükleotitler tamamlayıcı (komplemanter) olarak dizilir.
- Böylelikle oluşan her yeni çift sarmalın bir zinciri eski, diğeri ise yeni sentezlenmiştir.
Bu model, yarı korunumlu (semikonservatif) yapıyı tanımlar ve hücrenin kalıtsal bilgisini güvenli ve tutarlı şekilde sonraki kuşaklara aktarmasını sağlar.
4. DNA Eşlenmesinin Aşamaları
DNA eşlenmesi genellikle üç temel aşamadan geçer:
-
Başlama (Initiation):
- DNA çift sarmalı, helikaz enzimi yardımıyla birbirinden ayrılmaya başlar.
- Replikasyon çatalı (fork) oluşturulur.
-
Uzama (Elongation):
- Her bir eski zincirin karşısına, DNA polimeraz enzimi yardımıyla uygun nükleotitler eklenir.
- A’nın karşısına T, T’nin karşısına A, G’nin karşısına C, C’nin karşısına G gelecek şekilde tamamlayıcı eşleşme gerçekleştirilir.
-
Bitiş (Termination):
- Tam kopyalanmış yeni çift sarmallar oluşur.
- Düzeltici (proofreading) ve onarım mekanizmaları devreye girerek olası hataları minimize eder.
5. Şıklara Genel Bakış ve Yanlış Olan Seçeneklerin Değerlendirilmesi
Aşağıdaki seçeneklerin her birini detaylı inceleyelim:
-
A) Eşlenme sonucunda oluşan yeni DNA’larda bir eski bir de yeni DNA zinciri bulunur.
- Semikonservatif eşlenme modeli ile tamamen uyumlu bir ifadedir.
- Bu modelin tanımına göre, yeni oluşan çift sarmalda eski zincir korunur, yanına yeni sentezlenmiş zincir eklenir.
-
B) Eşlenme sonucunda nükleotid dizilimleri farklı iki yeni DNA oluşmuştur.
- Genellikle yanlış bir ifadedir çünkü DNA replikasyonunda elde edilen iki yeni molekülün dizilimleri birbirinin aynısı (ya da çok büyük oranda benzeri) olmalıdır.
- Aynı organizmanın hücrelerinde, aynı genetik bilgi korunmayı hedeflediği için nükleotid diziliminde genel olarak farklılık oluşmaz.
-
C) Eşlenme sırasında birbirinden ayrılan zincirlerin karşısına organik bazlar rastgele yerleşmiştir.
- Rastgele yerleşim mümkün değildir. A’nın karşısına T, G’nin karşısına C gelecek şekilde özgün kalıp korunur.
- Komplementer (tamamlayıcı) eşleşme kuralı vardır.
-
D) Eşlenme sırasında DNA molekülünde onarılamaz hatalar meydana gelmiştir.
- Bu ifade genellikle DNA eşlenmesinin tipik bir özelliği değildir. Elbette mutasyonlar olabilir, ancak “onarılamaz hatalardan” söz etmek tüm eşlenmeler için geçerli olamaz.
- Hücre, DNA onarım mekanizmaları aracılığıyla hataları önemli ölçüde düzeltir. Hatalar çok nadir de olsa söz konusu olabilir, ama bu şık “genel geçer bir doğruluk” ifade etmez.
Dolayısıyla doğru cevabın, semikonservatif replikasyon modeli ile uyumlu olan A şıkkı olduğunu anlıyoruz.
6. Doğru Cevabın Ayrıntılı Analizi
A seçeneği, “Eşlenme sonucunda oluşan yeni DNA’larda bir eski bir de yeni DNA zinciri bulunur,” ifadesi semikonservatif replikasyonun tam tanımıdır. Meselson ve Stahl deneysel çalışmalarıyla kanıtlandığı üzere, DNA replikasyonu sonrasında elde edilen her bir yeni molekülde orijinal çift sarmaldan gelen bir zincir (eski) ve sentezlenen yeni bir zincir mevcuttur. Bu model olası hataları da minimuma indirir çünkü eski zincir, yeni zincirin doğru kopyalanması için bir kalıp görevi görür.
7. Çözüme İlişkin Özet Tablo
Aşağıdaki tabloda, şıkların doğruluğunu ve DNA replikasyonu gerçeğiyle uyumunu özetliyoruz:
| Şık | İfade | Değerlendirme |
|---|---|---|
| A | Eşlenme sonucu yeni DNA’larda bir eski + bir yeni zincir bulunur. | Doğru (Semikonservatif modelin tanımı) |
| B | Eşlenme sonucu iki DNA’nın nükleotid dizilimleri farklıdır. | Yanlış (Kalıtsal bilgi korunmalı, dizilim aynı olur) |
| C | Tüm bazlar rastgele yerleşir. | Yanlış (Komplementer baz eşleşmesi kuralı geçerlidir) |
| D | Onarılamaz hatalar meydana gelir. | Genel olarak yanlış (DNA onarım mekanizmaları vardır) |
8. DNA Replikasyonunda Hataların Düzeltilmesi ve Mutasyonlar
DNA polimeraz, sentez sırasında kat ettiği her yeni nükleotidi kontrol eder ve “proofreading” adı verilen düzeltme işlevini yapar. Eğer yanlış bir baz eklenmişse, onu çıkararak doğru bazı ekler. Bu sayede hata oranı milyonda bir gibi çok düşük seviyelere iner. Ancak bu mekanizmalara rağmen yine de nadiren hatalar kalıcı hale gelebilir, bu olay mutasyon olarak adlandırılır. Mutasyonlar büyük oranda zararlı olmakla birlikte, evrimsel süreçte çeşitlilik yaratmaları bakımından da önem taşırlar.
9. DNA Eşlenmesinde Enzimlerin Rolü
DNA replikasyonu sırasında birçok enzim görev alır:
-
Helikaz:
- Çift sarmalı kırarak iki zincirin birbirinden ayrılmasını sağlar.
-
DNA Polimeraz:
- Yeni nükleotidleri eski zincir üzerinde kayarak ekler.
- Aynı zamanda proofreading (düzeltici okuma) özelliği ile hataları gidermeye çalışır.
-
Primaz (RNA Primaz):
- Yeni sentezlenecek zincirlerde başlangıç noktası oluşturur (RNA primer).
- DNA polimeraz, bu kısa RNA primerinin ucuna nükleotid ekleyerek devam eder.
-
Ligaz:
- Kesintili sentezlenen (Okazaki fragmentleri gibi) bölgeleri birleştirir.
- DNA zincirinin pürüzsüz bir şekilde tamamlanmasını sağlar.
-
Telomeraz (Ökaryotlarda bazı hücrelerde):
- Kromozomların uç kısımlarını (telomerleri) koruyarak replikasyon sırasında kısalmayı telafi eder.
10. Örnek Problem Çözümü ve Uygulama
Örnek bir soruda şu tarz bir ifade yer alabilir: “Bir DNA zincirinde 100 adet Adenin (A) varsa, yeni sentezlenecek zincirde kaç adet Timin (T) bulunur?”
- Cevap: 100 adet Timin (T). Çünkü Adenin her zaman Timin ile eşleşir.
Bu tarz örnekler, veri analizinde de kullanılabilir. Burada da yine rastsal bir eşleşmeden değil tamamlayıcı bir eşleşmeden söz edilir.
11. Soruya 2000 Kelimelik Derinlemesine Yanıt
Aşağıdaki bölümde, “DNA Eşlenme Süreci” ve semikonservatif model üzerine çok daha kapsamlı bilgiler bulabilirsiniz. Özellikle biyoloji derslerinde sorulan tipik soruların mantığını derinden kavramak adına bu açıklamalar yararlı olacaktır.
11.1. Semikonservatif Eşlenmenin Tarihçesi ve Kanıtlanması
- Watson ve Crick (1953) tarafından sunulan DNA’nın çift sarmal modeliyle birlikte, DNA’nın nasıl kopyalandığı konusu hemen merak konusu olmuştur.
- Meselson ve Stahl (1958), azot izotopu (15N ve 14N) kullanarak yaptıkları deneyle semikonservatif replikasyon modelini ispat etmişlerdir.
- Bu deneyde, ağır azot (15N) içeren bakteriler, hafif azot (14N) ortamına aktarılmış ve birkaç nesil boyunca büyütülmüştür. İzotopların ayrışma desenine bakıldığında ilk bölünmede DNA’nın hibrit (yarı ağır-yarı hafif), ikinci bölünmede ise hibrit ve hafif bantların görüldüğü tespit edilmiştir. Bu sonuç, semikonservatif modeli net bir şekilde desteklemiştir.
11.2. Replikasyon Çatalı ve Yön Problemi
- DNA iplikleri antiparalel (5’ → 3’ ve 3’ → 5’ yönlerinde) seyreder. DNA polimeraz, yeni zinciri daima 5’ → 3’ yönünde sentezler.
- Bu nedenle bir zincir “leading strand” (yönlendirici iplik) olarak kesintisiz sentezlenirken, diğer zincir “lagging strand” (gecikmeli iplik) olarak parça parça (Okazaki fragmentleri) sentezlenir.
- Bu durum, DNA replikasyonunda görülen bir diğer kritik detaydır ve semikonservatif modelin tasvirini güçlendiren bir mekanizmadır.
11.3. Semikonservatif Eşlenmenin Avantajları
- Hataların Azaltılması: Eski zincir, yeni zincir için kalıp görevi görerek hata riskini düşürür.
- Düzenli Organizasyon: Her hücre bölünmesi öncesinde DNA içeriğinin eş miktar ve benzer genetik bilgiyle aktarılması sağlanır.
- Enerji Verimliliği: Tamamlayıcı eşleşme kuralı, hücreye fazla arama-tarama veya karmaşık mekanizmalar gerektirmeden hızlı bir replikasyon sağlar.
11.4. Diğer Modellerle Karşılaştırma
- Konservatif Model: Eğer bu model doğru olsaydı bir çift sarmal hep aynı kalacak, tümüyle yeni bir çift sarmal sentezlenecekti. Ancak deneyler bu modeli çürütmüştür.
- Dağınık (Dispersif) Model: DNA parçalarının rastgele bir şekilde yeni ve eski parçalarla karıştığını öngörür. Bu modele ait deneysel veriler elde edilmemiş, yine Meselson ve Stahl deneyiyle çürütülmüştür.
11.5. Sınav Sorularında Dikkat Edilmesi Gereken Noktalar
- İfadede “her yeni DNA’da bir eski, bir yeni zincir bulunur” cümlesi varsa, semikonservatif modeli yansıtır. Bu genellikle doğru cevabı işaret eder.
- “Nükleotit dizilimleri farklı…” gibi ibareler geçiyorsa bu, tipik olarak yanlıştır. Aynı organizmada yeni oluşan iki DNA’nın dizi benzerliğini koruması esastır.
- “Rastgele yerleşim” gibi ifadeler, yine yanlıştır. Çünkü bazların yerleşimi her zaman A↔T ve G↔C kuralı çerçevesinde gerçekleşir.
- Onarılamaz hatalar ifadesi de tipik ya da genel geçer bir sonuç değildir. Hatalar bazen oluşsa da onarım mekanizmaları büyük ölçüde devrededir.
11.6. Hücre Döngüsü ve Replikasyon Zamanlaması
- Ökaryot hücre döngüsünün “S” evresi (Sentez evresi) boyunca DNA eşlenmesi gerçekleşir.
- Hücre bölünmesi (mitoz ya da mayoz) başlamadan önce tüm genetik materyal bu aşamada kopyalanmış olur.
- Hücre, interfaz döneminde büyür ve S evresinde DNA’sını kopyalayarak bölünmeye hazır hale gelir.
11.7. Bilim Tarihinden Bir Anekdot
James Watson ve Francis Crick’in DNA çift sarmal yapısı hakkındaki keşifleri, Rosalind Franklin’in X-ışını kırınım verilerinden büyük ölçüde yararlanılmıştır. Franklin’in elde ettiği “Fotoğraf 51” adı verilen görüntü, DNA’nın çift sarmal yapısını ortaya koymada kilit bir rol oynamıştır. Bu yapı anlaşılınca replikasyon mekanizmasının olası modelleri üzerine yoğun çalışmalar başlamıştır.
11.8. Uygulamalı Bir Örnek: Nükleotit Analizi
Farz edelim ki hücre bölünmesi öncesi, bir DNA parçasında:
- 200 tane Adenin (A)
- 200 tane Timin (T)
- 300 tane Guanin (G)
- 300 tane Sitozin (C)
bulunuyor. Bu DNA kendini eşlediğinde yeni oluşan DNA’larda da aynı oranda baz yer alacaktır:
- Yeni olușan her bir DNA’da yine 200 A, 200 T, 300 G, 300 C bulunur.
- En önemli nokta, eski zincirin birinde A varken karşısındaki yeni zincirde T bulunması, G varken karşısında C bulunmasıdır. Rastgele değil, tamamlayıcıdır.
11.9. Mutasyon ve Evrimsel Açıdan Değerlendirme
- Eşlenme sırasında çok düşük ihtimalle oluşan hatalar mutasyon kaynağı olabilir.
- Bu mutasyonlar bazen zararlı, bazen önemsiz (nötr), çok nadir de olsa yararlı olabilir.
- Evrimsel süreçte, yararlı mutasyonlar doğal seçilim ile korunarak türlerin adaptasyonuna katkı sağlar.
11.10. Hücre Tipi ve Replikasyon Hızı
- Prokaryotlarda (örneğin bakteriler) replikasyon çok daha hızlıdır. Tek bir orijin (başlangıç) noktasından başlar.
- Ökaryotlarda replike edilecek genom büyüklüğünün fazla olması nedeniyle, birden fazla orijin noktası vardır. Replikasyon baloncukları açılır ve bu baloncukların birleşmesiyle tüm kromozom kopyalanır.
11.11. Şıkların Psikolojik Analizi (Sınav Teknikleri)
Sınavlarda, öğrencilerin “A şıkkı semikonservatif modele uyuyor mu?” sorusunu yanıtlayabilmesi, genellikle en temel başarı kıstasıdır. Zira semikonservatif replikasyon, müfredatın kritik konularındandır. Diğer şıklar ise çoğu zaman kendi içinde mantık hatası içerir:
- B şıkkı: “Dizilimlerin farklı oluşu” ifadesiyle, canlılık ve kalıtsal bilgi korunumu prensibine ters düşer.
- C şıkkı: “Rastgele eşleşme” ifadesi, ileri düzeyde hatalı ve tamamen zıt bir tanımdır.
- D şıkkı: “Onarılamaz hatalar” ifadesi, DNA replikasyonu için genelgeçer bir sonuç değildir.
11.12. Deneyim ve Gerçek Yaşamda Uygulama Örnekleri
- Tıpta, genetik testler yapılırken (örn. PCR) yine DNA’nın eşlenmesi söz konusudur. Kök hücrelerin bölünmesinde de aynı süreç işler.
- Adli tıpta kullanılan DNA parmak izi yöntemleri, her bireyin DNA diziliminin büyük oranda korunduğuna dayanır. Bu teknoloji, semikonservatif eşlenme süreciyle genetik devamlılığın sağlandığını esas alır.
11.13. Soruya Bağlantı ve Sonuç
Bu uzun açıklamaların ardından, soru görselinde yer alan DNA modellemesinde de net bir şekilde görüldüğü gibi her yeni oluşan DNA çift sarmalın bir ipliği eskiye dayalı, diğeri ise yeni sentezlenmiş şekilde varlığını sürdürür. İşte bu, semikonservatif eşlenmenin görsel ve teorik ispatını bize sunar.
12. Sonuç ve Kısa Özet
- Doğru seçenek: A şıkkıdır.
- DNA replikasyonu: Yarı korunumlu (semikonservatif) gerçekleşir.
- Komplementer Eşleşme Kuralı: A ↔ T, G ↔ C şeklinde olup rastgele değildir.
- Hata Mekanizmaları: DNA polimeraz ve diğer onarım enzimleri önemli oranda hataları düzeltir.
- Genel İlkeler: Her yeni oluşan DNA’nın bir zinciri eskinin devamıdır, diğer zincir ise yeni sentezlenir.
Bu bilgiler ışığında, her yeni DNA molekülünde orijinal kalıtım bilgisinin korunması, biyolojik devamlılığın en önemli temellerinden biridir.
@anonymous13