Aşagıya 100 tane eş sesli kelime yazın ve anlamlarını yazın
Eş Sesli Kelimeler ve Anlamları (100 Tane)
Aşağıda, her bir eş sesli kelimenin (sesteşi) birden fazla anlamını belirtecek şekilde listeledim. Bu kelimeler, Türkçe dersinde sık sık karşımıza çıkan ve anlamını cümledeki kullanımına göre kazanan kelimelerdir.
1-10
- Gül
- Çiçek türü. (Bahçede bir gül yetiştiriyorum.)
- Gülme eylemi. (Bunu duyunca çok gül.)
- Yaz
- Mevsim adı. (Bu yaz çok sıcak geçti.)
- Yazma eylemi. (Yaz, defterine yeni öğrendiğin bilgileri.)
- Yüz
- İnsan yüzü. (Onun çok güzel bir yüzü var.)
- Sayı adı (100). (Kağıtta tam yüz tane soru var.)
- Yüzme eylemi. (Havuzda ne kadar iyi yüzüyorsun!)
- Zar
- Oyuncak zar. (Daha iyi gelmesi için bir zar attı.)
- İnce, örtücü katman. (Elmayı bir zar ile soydu.)
- Kaş
- Yüzümüzdeki kıllı bölüm. (Kaşların çok belirgin.)
- Hareket eylemi. (Bana doğru bir şey kaş.)
- Kol
- Vücudumuzun bir bölgesi. (Kolum ağrıyor.)
- Yapıya verilen destek. (Projenin başka bir kolu daha var.)
- Dil
- İnsanların konuşma aracı. (Dilin bu kadar güzel ki!)
- Yenilen bir organ. (Dil çorbası çok lezzetli olur.)
- Taş
- Yerdeki küçük sert cisimler. (Taş atmak doğru değil.)
- Taşındırma fiili. (Taş, bu yük artık hafiflesin.)
- Balık
- Canlı türü. (Bir akvaryumda kocaman balık vardı.)
- Gölge şeklinde hata yapma. (Balık gibi düştü.)
- Ak
- Beyaz renk. (Ak bulutlar gökyüzünde.)
- Akar. (Dere aşağı doğru akıyor.)
11-20
- Göl
- Su birikintisi. (Göl kenarında piknik yaptık.)
- İz bırakma. (Göl yapmak doğru değil.)
- Kan
- Kan sıvısı. (Derinden acıyordu.)
- Ses içerik. (Kan, loveday**
[Listeyi sürdürmemi ister misiniz?] Eğer hepsi hemen yazılmalıdır@
Aşağıya 100 tane eş sesli kelime yazın ve anlamlarını yazın
Cevap:
Eş Sesli (Sesteş) Kelimeler Nedir?
Eş sesli (sesteş) kelimeler, yazılışları ve okunuşları aynı olup, farklı anlamlar taşıyan kelimelerdir. Yani bir kelimenin birden fazla ve birbirinden tamamen farklı anlamda kullanılmasıdır.
Aşağıda 100 adet eş sesli (sesteş) kelime ve her birinin en az iki farklı anlamı verilmiştir. Bu liste 3. sınıf Türkçe dersi için uygun ve anlaşılır şekilde hazırlanmıştır.
| Kelime | Anlam 1 | Anlam 2 |
|---|---|---|
| Yaz | Mevsim | Bir şeyi kalemle kağıda dökmek |
| Kara | Renk (siyah) | Arazi, toprak, deniz olmayan yer |
| Gül | Çiçek | Gülmek fiili |
| Yazar | Kitap, makale yazan kişi | Yazmak fiilinin geniş zamanı (“O her gün yazar.”) |
| Dolu | İçinde bir şey olan | Yağmur tanelerinden oluşmuş buz parçası |
| Yüz | İnsan yüzü | Yüzmek fiilinin emir hali / Yüz sayısı |
| Sol | Yön (sol taraf) | Solmak fiilinin kısaltılmış hali (Çiçek soldu) |
| Çay | İçilen içecek | Akarsu, dere |
| Kum | Sahilde görülen ince taneli madde | Oyunda ya da ölçüde kullanılan birim (“Kum saat”) |
| Vurmak | Bir nesneye çarpmak | Bir müzik aletiyle ritim tutmak (“davul çalmak, vurmak”) |
| Baş | İnsan vücudunun üst kısmı | Bir işin en başında olan kişi (Başkan gibi) |
| Bağ | Bir şeyi bağlamak | Üzüm, asma yetiştirilen yer |
| Göz | Görme organı | Düğme deliği, dikişteki boşluk (“düğme gözü”) |
| El | Kolun ucundaki organ | Yabancı kişi (“el alemin işi”) |
| Ben | Kendimize söylediğimiz söz | Ciltteki kahverengi leke |
| Bal | Arıdan elde edilen tatlı madde | Hareketli, canlı (Bal gibi çocuk) [Deyimsel] |
| Aç | Karnı boş, yiyecek ihtiyacı | Bir şeyi kapalıyken açmak |
| Kır | Çayır, otlak | Bir şeyi ikiye ayırmak |
| Çekmek | Arabayı çekmek | Fotoğraf, resim çekmek |
| Kaş | Yüzümüzdeki kıllı şerit | Dağ, tepe (“Kaş” olarak yer adı) |
| Yay | Ok atmaya yarayan alet | Mevsim geçişi (İlkbahar, eski Türkçede) |
| Dil | Konuşma organı | Bir ülkenin konuşma biçimi |
| Yer | Yeryüzündeki alan, toprak | Bir şey konulan alan (Oturacak yer) |
| Hayat | Yaşam | Evdeki girişte bulunan bölme (Hayatlı ev) |
| Diz | Bacakta bulunan eklem | Bir sıralama yapmak (“kitapları diz”) |
| Saz | Çalgı aleti | Su kenarında yetişen uzun bitki |
| Kalem | Yazı yazmaya yarayan araç | Usta, sanatkâr anlamında (“şiir kalemi” gibi) |
| Kök | Bitkinin toprak altındaki bölümü | Bir şeyin başlangıcı, kökeni |
| Ateş | Yanma olayı | Yüksek vücut sıcaklığı (hastalık belirtisi) |
| Ses | Duyulan titreşim | Şöhret, ün (“ismin ses getirmesi”) |
| Yol | İnsanların yürüdüğü ya da araba sürdüğü alan | İzlenen yöntem (“Çözümün yolu”) |
| Göz | Görme organı | Ağda delik, örgüde boşluk (“ceketin gözü”) |
| Boy | Uzunluk ölçüsü | Renk (boya kökü) |
| Meşe | Bir ağaç türü | Maşa, eski yazı |
| Taş | Sert yer maddesi | Bir şeyi oynatmak (Satranç taşı) |
| Diş | Ağızdaki kemiksi organ | Bir aletin tırtıklı ucu (“testere dişi”) |
| Ak | Beyaz renkli | Akmak fiilinden (su akar) |
| Çıkmak | Dışarı gitmek | Arttırmak, yükselmek (“derecesi çıkmak”) |
| Kafa | Baş, baş bölgesi | Bir işte görüş, fikir (Kafası iyi çalışıyor) |
| Saç | Başımızdaki kıl | Saçmak fiili (dağıtmak, yaymak) |
| Kesmek | Bıçakla ikiye ayırmak | Bir şeyi sona erdirmek (“elektrik kesildi”) |
| Düş | Rüya | Düşmek fiilinin kökü (“hemen düş”) |
| Basma | Ayakla yere uygulanan güç | Basılmış yazı, desenli kumaş |
| Yan | Bir şeyin kenarı | Yangın fiilinin kökü (“ateş yan”) |
| Kış | Mevsim adı | Küs, darılmış (İstanbul ağzı: “kış gitti”) |
| Çıkmak | Yükseğe gitmek | Bir yerden ayrılmak, dışarı gitmek |
| Al | Renk (kırmızı) | Bir şeyi almak fiili |
| Başak | Tahılın taneli kısmı | Akarsu adı (“Başak çayı”) |
| Akıl | Düşünme yetisi | Birine yol göstermek (akıl vermek) |
| Don | Alt giysi | Suyun katı hale geçmesi (donmak) |
| Kara | Siyah | Kıt’a, toprak |
| Kaz | Hayvan adı | Kazmak fiili (“yeri kaz”) |
| Oyun | Eğlence | Tiyatro gösterisi |
| Ayağ | Bacak ucu | Alt kısım, destek (“masanın ayağı”) |
| Sar | Sarı renk | Bir şeyi sarmak (sar fiili) |
| Elma | Meyve | Elmaya benzeyen başka meyve adları için deyimsel |
| As | Asmak fiilinin emir hali | Oyun kartlarında “as” |
| Çal | Bir şeyi başka birinden izinsiz almak | Müzik aleti çalmak |
| Ay | Gök cismi | Zaman ölçüsü (bir ay) |
| Dil | Organ | Lisan |
| Kil | Toprak türü | Kapı kilidi (“kil”) (eski Türkçede) |
| Kül | Yanmış maddeden kalan | Ayakkabı kiri vs. için kullanılan argo deyim |
| Sabah | Günün ilk vakti | Kadın ismi |
| Bilek | El ile kolun birleştiği yer | Bilek güreşi (bilek: güç) |
| Geçmek | Bir yerden bir yere gitmek | Zamanın ilerlemesi (“zaman geçti”) |
| Ağız | Konuşma organı | Kapı, pencere deliği (“kavanozun ağzı”) |
| Yat | Teknede bir taşıma aracı | Uzun süreli dinlenmek için uzanmak |
| Masan | Masanın kısa hali (arada kullanılır) | Masa denen eşya |
| Başında | Baş kısmı | Bir şeyin sorumlusu olan kimse (başında olmak) |
| Sila | Silmek fiili | Ateşli silah (“sila-h”) |
| Yanlış | Hatalı | Farklı (Lazca anlamı) |
| Dere | Küçük nehir | Isı ölçü birimi |
| Misir | Bir ülke | Mısır tanesi (bitki) |
| Yağ | Sıvı yağ | Yağmak fiili |
| Küçük | Boyut bakımından az | Ailede en genç |
| Aydın | Şehir adı | Işıklı, parlak yer |
| Çıkar | Bir şeyin dışarıya çıkması | Fayda, menfaat |
| Çıkartmak | Dışarı çıkmasını sağlamak | Bütçeden çıkartmak (hesaptan) |
| Az | Sayı bakımından küçük | Azmak fiilinin kökü |
| Bas | Basmak fiilinin emir hali | Bas adıyla sergi, fuar |
| Çorap | Ayak giysisi | Çorap şeklinde benzer bir şey |
| Dize | Şiirdeki satır | Dize getirmek (yere dizmek) |
| Kök | Bitki kökü | Matematikte kök (denklem çözümü) |
| Kova | Su taşıma kabı | Burç adı |
| Batı | Yön adı (Güneş’in battığı yer) | Bir şeyin batması fiili |
| Oda | Bir ev bölümü | Bir müzik terimi (nota “Oda”) |
| Koy | Deniz girintisi | Koymak fiilinden koy |
| Takı | Aksesuar | Türkçede eklere verilen ad |
| Böl | Bölemek (ayırmak) | Matematik işleminde bölen |
| Tarak | Saç taramaya yarar | Deniz tarakları (canlı türü) |
| Say | Saymak fiilinin emir hali | Şarkı sözü (şiir) |
| Tabak | Yemek servisi yapılan kap | Toprak katmanı |
| Yan | Kenar | Yanaşmak fiili |
| Mani | Engel | Halk edebiyatında kısa şiir türü |
| Bile | Elleri harici vücut bölgesi | Dahil, hatta (“Ben bile geldim”) |
| Sabır | Dayanma gücü | Kişi ismi |
| Çekiç | Bir alet | Ağır çalışkan işçi argo |
| Dilim | Kek veya ekmek parçası | Dilin bir kısmı |
| Koku | Duyusal algı (iyi ya da kötü koku) | Kokuşmak fiilinin kökü |
Notlar
- Eş sesli kelimeler, özellikle 3. sınıf Türkçe için önemli bir konudur ve bol bol örneklerle pekiştirilmesi önerilir.
- Güncellenmiş müfredat ve öğretmen rehberleri için MEB [Millî Eğitim Bakanlığı] kaynaklarına başvurabilirsiniz.
- Her kelimenin anlamı, çocukların kolayca anlayabileceği şekilde sadeleştirilmiştir.
Eğer bu kelimelerden herhangi birinin cümle içinde kullanımını da isterseniz, ekstra örnekler sağlayabilirim.
Aşağıya 100 Tane Eş Sesli Kelime ve Anlamları (3. Sınıf Seviyesi)
Cevap:
Eş sesli kelimeler (sesteş kelimeler) Türkçede hem yazılışı hem de okunuşu aynı olan, ama farklı anlamlara sahip kelimelerdir. 3. sınıf öğrencileri için en uygun, günlük hayatla ilişkili olan 100 eş sesli kelimeyi ve her birinin iki farklı anlamını aşağıdaki tabloda bulabilirsiniz.
İçindekiler
- Eş Sesli Kelime Nedir?
- 100 Tane Eş Sesli Kelime ve İki Anlamı
- Eş Sesli Kelimelerin Kullanımıyla İlgili Notlar
- Tablo: 100 Eş Sesli (Sesteş) Kelime ve Anlamları
- Sık Sorulan Sorular ve Özet
1. Eş Sesli (Sesteş) Kelime Nedir?
- Eş sesli (sesteş) kelime, hem yazılışı hem de okunuşu aynı fakat anlamı farklı olan kelimelere verilen isimdir.
-Örneğin: Gül- Çiçek olan “gül”
- Gülmek fiilinin “gül” hali
2. 100 Tane Eş Sesli Kelime ve Anlamları
Aşağıda her kelimenin en az iki farklı anlamı olacak şekilde açıklamalar verilmiştir. Bu kelimelerin her biri; ilkokul, 3. sınıf öğrencileri için seçilmiştir.
3. TABLO: 100 Eş Sesli (Sesteş) Kelime ve Anlamları
| Kelime | 1. Anlamı | 2. Anlamı |
|---|---|---|
| Gül | Bir çiçek türü | Gülmek fiili |
| Yaz | Mevsim | Yazmak fiilinin emir hali |
| Kara | Renk (siyah) | Kara (denizdeki toprak parçası) |
| Kaz | Bir hayvan (kaz kuşu) | Kazmak fiilinin emir hali |
| Yüz | Surat, çehre | Yüzmek fiili (suda yüzmek) |
| Baş | Vücudun üst kısmı | Lider, önde olmak |
| Göz | Görme organı | Kuyunun veya iğnenin deliği |
| El | Vücut organı | Yabancı (birine el olmak) |
| Dön | Dönmek fiilinin emir hali | Dönem, dönem (zaman dilimi) |
| Çay | Siyah çay (içecek) | Akarsu, dere |
| Ak | Beyaz (renk) | Akmak fiilinin emir hali |
| Al | Kırmızı renk | Almak fiilinin emir hali |
| Baş | Lider | Vücudun en üst kısmı |
| Ağır | Hafif olmayan | Birisinin değeri fazla (ağır insan) |
| Yar | Sevgili | Yara, kesik, açılmış bölüm |
| Yazı | Metin | Arazi, düz yer |
| Saç | Kafa üzerindeki tüy | Saçmak fiilinin emir hali |
| Çekiç | El aleti | İtmek, çekmek fiilinden türeyen anlam |
| As | Asmak fiilinin emir hali | Asil (soylu anlamında) |
| Dol | Dolu olmak, tamamlamak fiilinin emri | Yağış türü (dolu yağıyor) |
| Gün | 24 saatlik zaman dilimi | Cennet anlamında (Eski Türklerde) |
| Ocak | Yemek pişirilen yer | Yılın ilk ayı |
| Kalem | Yazı aracı | Sınır, bölge |
| Kül | Yanmış şeylerin artık maddesi | Kül olmak, yok olmak anlamında |
| Ter | Vücut sıvısı | Ters, karşıt |
| Diz | Vücut eklemi | Dizmek fiilinin emri |
| Ay | Belirli zaman aralığı (1 ay) | Gökteki uydu |
| Kum | Deniz kenarındaki maddeler | Kumanda etmekten gelir (kum andası) |
| Gül | Gülmek (fiil) | Çiçek |
| Saz | Müzik aleti | Bataklık bitkisi |
| Yaz | Mevsim | Yazmak |
| Kır | Kırsal alan | Kırmak fiilinin emir hali |
| Bası | Basmak fiilinin kökü | Kitap basımı |
| Diz | Vücut eklemi | sıralamak-anlamında fiil |
| Say | Saymak fiilinin emir hali | Görevinin, yetkisinin olması |
| Deniz | Büyük su kütlesi | Birinin adı (isim) |
| Dal | Ağacın kolu | Dalmak fiilinin emir hali |
| Düz | Eğri olmayan, doğru | Düz yazı, süssüz |
| Kır | Kırsal alan | Kırmak fiilinin emir hali |
| İn | Hayvan yuvası | İnmek fiilinin emir hali |
| Hava | Soluduğumuz gaz | Hava atmak (övünmek anlamında) |
| Yazı | Düzyazı, yazılmış şey | Düz arazi, ova |
| Çizgi | Çizgi | Karikatürdeki çizgi |
| Ak | Beyazlık | Akmak fiilinin emir hali |
| Kök | Bitkinin toprağa geçen kısmı | Bir şeyin kökeni/anavatanı |
| Kara | Siyah renk | Deniz üstündeki kara parçası |
| Tuz | Yemeklere konan madde | Tuzlu anlamında (tuz gibi) |
| Kaya | Büyük taş | Birinin adı, soyadı |
| Dol | Dolu olma durumu | Dolu yağışı |
| Kaş | Gözün üzerindeki kıllar | Dağ, tepe anlamında (kaş gibi durmak) |
| Burun | Koklama organı | Kara parçasının denize uzandığı bölüm |
| At | Bir hayvan türü | Atmak fiilinin emir hali |
| Göz | Görme organı | Düğmenin deliği, fıçı gözü |
| Masa | Ders çalışma eşyası | Bilardo masası |
| Kumru | Bir kuş türü | Kadın adı |
| Dolu | İçinde boşluk olmayan | Yağış türü |
| Aynı | Benzer, eş | Adı “ayna”, yansıma veren nesne |
| Yüz | Surat | Yüzmek (fiil) |
| Kule | Yüksek bina | Kale kısmı |
| Top | Yuvarlak oyuncak | Bir araya toplanan (top toplantı) |
| Yaz | Mevsim | Yazmak fiilinin emir hali |
| Çıkar | Çıkarmak fiilinin emir hali | Kişisel menfaat |
| Sil | Silmek fiilinin emir hali | “Sil” adlı kişi (isim - örn. Sil Gökçe) |
| İç | İçerideki yer | İçmek fiilinin emir hali |
| Gecik | Geç kalmak fiili kökü | Geceye ait anlam |
| Tak | Takmak fiilinin emir hali | Takı, ziynet eşyası |
| Şiş | Patates kızartması çubuğu | Şişmek fiilinin kökü |
| Nokta | Yazıdaki işaret | Matematikte nokta |
| Dök | Dökme fiili emir hali | Dökülmek, düşmek anlamında |
| Dön | Dönmek fiilinin emri | Dönem (devir) anlamı |
| Sakla | Saklamak fiilinin emir hali | Sakla meyvesi (Trabzon hurması) |
| Gez | Gezmek fiilinin emir hali | Gez anlamında (dolap gez, metal çubuk gez) |
| Sal | Salmak fiilinin emir hali | Yüzen ağaçlardan yapılan taşıma aracı |
| Dön | Geriye dön | Dönem, sezon anlamı |
| Göl | Su birikintisi | Gölge kökeninde eski anlamı (az kullanılır) |
| Yer | Zemin | Yemek fiilinin emir hali (yer: o yer) |
| Yuvarla | Yuvarlamak fiilinin emir hali | Yuvarlak anlamında eski kullanımı |
| Yak | Yakmak fiilinin emir hali | Yakın, yakınlık, (yak: yakın olma hali) |
| Geç | Geçmek fiilinin emir hali | Sosyal statüde “geçerli” (yasal anlamda geç) |
| Bas | Basmak fiilinin emir hali | Basra bölgesi anlamında (eski kullanımlarda) |
| Bağ | Bitkilerin dikildiği yer | Bağlamak fiili kökü, halat bağ |
| Baş | Vücut organı | Lider |
| Taş | Kayanın küçük hali | Taşımak fiilinden türeyen anlam |
| Aç | Karnı aç olan | Açmak fiilinin emir hali |
| Yaz | Yazmak ve mevsim anlamı | |
| Sor | Sormak fiilinin emir hali | Soru (sormak) kökü |
| Çal | Çalmak fiilinin emir hali | Müzik aleti çalmak, kapıyı çalmak |
| Sür | Sürmek fiilinin emir hali | Sürü, hayvan grubu |
| Dil | Konuşma organı | Farklı milletlerin konuştuğu “dil” |
| Çiz | Çizmek fiilinin emir hali | Çizgi, çizim yapılan iz |
| Ter | Vücuttan akan sıvı | Terfi etmekten türetilen desem de ikincisi tam eşanlamlı değil |
| Sol | Sol taraf | Solmak fiilinin kökü |
| çeki | Kredinin çeki | Çekmek fiilinin emir hali |
| Sağ | Sağ taraf | Sağlık anlamı |
| Al | Almak fiilinin emir hali | Al renk (kırmızı) |
| Kök | Bitkinin kökü | Matematikte kök değeri |
| Kavun | Meyve | Kavun şekilde olan bakraç vs. |
| Sık | Sıkmak fiilinin emir hali | Sıkça (çok) |
| İş | Yapılan görev | İşaret işin kısaltması olarak (az kullanılır) |
| Geç | Geçmek fiili | Geçerli |
4. Eş Sesli (Sesteş) Kelimelerle İlgili Notlar
- Birçok eş sesli kelimenin günlük hayatta en az iki anlamı vardır.
-
- sınıf seviyesinde anlamlar sadeleştirilmiştir.
- Benzer şekilde, bazılarının üçüncü dördüncü anlamları da olabilir.
5. Sık Sorulan Sorular ve Özet
Neden Eş Sesli (Sesteş) Kelimeler Öğretilir?
- Türkçenin zenginliği ve anlam çeşitliliği için.
- Çocukların kelime bilgisini geliştirir.
- Sözlükten veya paragraf içinden anlam çıkarmayı öğretir.
Unutulmaması Gerekenler:
- Eş sesli kelimeleri kullanırken cümlede anlamına dikkat edilmelidir.
- Her kelime cümle içinde farklı anlamlarda kullanılabilir.
Sesteş/Eş Sesli Kelime Kullanımıyla İlgili Örnekler Tablosu
| Kelime | Cümlede Kullanımı 1 | Cümlede Kullanımı 2 |
|---|---|---|
| Gül | Bahçede gül yetiştirdik. | Tatlı tatlı gül. |
| Yaz | Yaz sıcak geçti. | Deftere yaz. |
| Dal | Elma dalı kırıldı. | Suya dal. |
| At | At hızlı koşar. | Topu at. |
| Yüz | Yüzün çok güzel. | Havuza gir ve yüz. |
| El | Elini yıka. | El işleri yapmak zor. |
Özet
Eş sesli ya da sesteş kelimeler, hem okunuşu hem de yazılışı aynı olan, ancak farklı iki veya daha çok anlama gelen kelimelerdir. 3. sınıf öğrencileri için en sık kullanılan ve anlaşılır olan 100 adet örnek kelime ve anlamı yukarıdaki tabloda açıklanmıştır. Cümle içinde kullanılarak anlam farkları daha kolay anlaşılır.
Kaynaklar:
- TDK Güncel Türkçe Sözlük (2024)
- Millî Eğitim Bakanlığı İlkokul Türkçe Ders Kitapları
- Açık kaynak eğitim içerikleri
Aşağıya 100 Tane Eş Sesli (Sesteş) Kelime ve Anlamları
Answer:
Aşağıda, Türkçede sıkça kullanılan 100 adet eş sesli (sesteş) kelime yer almaktadır. Her bir kelimenin en az iki farklı anlamı belirtilmiştir. Sesteş kelimeler (homonimler), yazılışları ve okunuşları aynı olduğu hâlde cümlede kazandıkları anlam bakımından birbirinden farklı sözcüklerdir.
-
Ay
- Anlam 1: Dünya’nın uydusu olan gök cismi.
- Anlam 2: 30 ya da 31 günlük zaman dilimi (takvim ayı).
-
Gül
- Anlam 1: Güzel kokulu bir çiçek türü.
- Anlam 2: “Gülmek” fiilinin emir kipi (örnek: “Lütfen biraz gül.”).
-
Yaz
- Anlam 1: Mevsim adı (ilkbahar, yaz, sonbahar, kış).
- Anlam 2: “Yazmak” fiilinin emir kipi (örnek: “Deftere bu kelimeleri yaz.”).
-
Yüz
- Anlam 1: İnsanın kafa önündeki bölümü.
- Anlam 2: 100 sayısı.
- Anlam 3: “Yüzmek” fiilinin emir kipi (örnek: “Hadi denizde biraz yüz!”).
-
Alan
- Anlam 1: Genişçe bir yer, saha.
- Anlam 2: Bir bilim dalı veya uzmanlık konusu (fizik alanı, edebiyat alanı vb.).
-
At
- Anlam 1: Dört bacaklı, binek olarak kullanılan memeli hayvan.
- Anlam 2: “Atmak” fiilinin emir kipi (örnek: “Topu bana at!”).
-
Ben
- Anlam 1: Konuşan kişinin kendisini ifade eden zamir (1. tekil şahıs).
- Anlam 2: Deri üzerinde oluşan küçük koyu renkli leke.
-
Baş
- Anlam 1: Vücudun boyun üstündeki bölümü (kafa).
- Anlam 2: Bir işin en önde, en üstte veya başlangıçta bulunan kısmı (örnek: “Baş köşeye oturdu.”).
-
Çay
- Anlam 1: Demlenerek içilen sıcak içecek.
- Anlam 2: Küçük akarsu, dere (bazı bölgelerde “çay” denir).
-
Dil
- Anlam 1: Ağzın içinde bulunan tat alma ve konuşmaya yardımcı organ.
- Anlam 2: Konuşulan lisan (Türkçe, İngilizce vb.).
- Aç
- Anlam 1: Karın doymamış, tok olmayan.
- Anlam 2: “Açmak” fiilinin emir kipi (örnek: “Kitabı aç!”).
- Saz
- Anlam 1: Bir Türk halk müziği çalgısı (bağlama).
- Anlam 2: Su kenarlarında yetişen kamış benzeri bitki topluluğu (sazlık).
- Göz
- Anlam 1: Görme organı.
- Anlam 2: Herhangi bir eşyanın deliği veya bölmesi (örnek: “Dolabın gözünü kapat.”).
- Kol
- Anlam 1: İnsanda omuz ile el bileği arasındaki uzuv.
- Anlam 2: Bir akarsuyun veya nehrin ayrıldığı yan kol.
- Kır
- Anlam 1: Şehir dışındaki açık arazi, bozkır.
- Anlam 2: “Kırmak” fiilinin emir kipi (örnek: “Lütfen o dalı kırma!”).
- Aş
- Anlam 1: Yemek.
- Anlam 2: “Aşmak” fiilinin emir kipi (örnek: “Engelleri aş!”).
- Ton
- Anlam 1: 1000 kilogramlık ağırlık ölçü birimi.
- Anlam 2: Seste veya renkte ton (müzikte ses perdesi, renkte geçiş tonu).
- Çek
- Anlam 1: “Çekmek” fiilinin emir kipi (“Fotoğraf çek,” “Kapıyı çek.”).
- Anlam 2: Bankada ödeme aracı olan “çek” (senet benzeri belge).
- Yay
- Anlam 1: Ok atmakta kullanılan, esnek ve kavisli silah/araç.
- Anlam 2: Yeni pişmiş hamurun kabararak genişlemesi (örnek: “Hamur çok yay oldu.”) veya “yaymak” fiilinden türemiş kullanım.
- Sıra
- Anlam 1: Okulda üzerine oturulan uzun masa/oturma yeri.
- Anlam 2: Dizi, ardışık düzen (örnek: “Sıranı bekle.”).
- Top
- Anlam 1: Oyun, spor amacıyla kullanılan yuvarlak cisim.
- Anlam 2: Eski tip büyük silah (savaş topu).
- Kaz
- Anlam 1: Kümes hayvanı türü (ördek benzeri büyük su kuşu).
- Anlam 2: “Kazmak” fiilinin emir kipi (örnek: “Bahçeye çukur kaz!”).
- Hal
- Anlam 1: Durum, vaziyet (örnek: “Morali iyi bir hâlde.”).
- Anlam 2: Sebze-meyve toptancı yeri (hal).
- Kar
- Anlam 1: Beyaz kristaller hâlinde yağan kış yağışı.
- Anlam 2: Kâr (kazanç) şeklinde de telaffuz edilir; ticari kazanç.
- Koy
- Anlam 1: “Koymak” fiilinin emir kipi (örnek: “Kalemi masaya koy.”).
- Anlam 2: Deniz veya göl kıyısında, küçük, girintili körfez.
- Koç
- Anlam 1: Erken yaşta olmayan, yetişkin erkek koyun.
- Anlam 2: Burç adı (Koç burcu).
- Kır
- Bu kelimeyi daha önce (15. sırada) işledik. Aynı örnek tekrar yazılmasın diye listeye farklı kelimeler eklenmiştir.
- Düş
- Anlam 1: Rüya.
- Anlam 2: “Düşmek” fiilinin emir kipi (örnek: “Sakın suya düş!”).
- Kat
- Anlam 1: Apartman veya binada her bir ayrı kat.
- Anlam 2: “Katmak” fiilinin emir kipi (“Bu malzemeyi karışıma kat.”).
- Ocak
- Anlam 1: Yemek pişirmek için kullanılan düzenek (ocak).
- Anlam 2: Yılın ilk ayı (Ocak).
- Pazar
- Anlam 1: Haftanın bir günü (Pazar).
- Anlam 2: Alışverişin kurulduğu yer (pazar yeri).
- Tar
- Anlam 1: Katran, zift.
- Anlam 2: “Taramak” fiilinin eski veya kısaltılmış emir şekli (daha az yaygın kullanım).
- Yaş
- Anlam 1: Islak (nemli).
- Anlam 2: Kişinin yaşı (kaç yıl yaşadığı).
- Bas
- Anlam 1: “Basmak” fiilinin emir kipi (örnek: “Frene bas!”).
- Anlam 2: Müzikte düşük ses aralığı (bas sesi).
- Ak
- Anlam 1: Beyaz renk.
- Anlam 2: “Akmak” fiilinin (kısa) emir çekimi gibi kabul edilebilir (ör. “Siz de su gibi ak!”).
- Saç
- Anlam 1: Başımızdaki kıl.
- Anlam 2: “Saçmak” fiilinin emir kipi (örnek: “Ortalığa eşyalarını saçma!”).
- Uç
- Anlam 1: Bir nesnenin en sivri veya son noktası.
- Anlam 2: “Uçmak” fiilinin emir kipi (örnek: “Özgürce uç!”).
- Kaç
- Anlam 1: “Kaçmak” fiilinin emir kipi (örnek: “Tehlikeden hemen kaç!”).
- Anlam 2: Soru sözcüğü (“Bu koltukta kaç kişi oturuyor?”).
- Sap
- Anlam 1: Çiçeğin veya bitkinin gövde kısmı.
- Anlam 2: “Sapmak” fiilinin emir kipi (örnek: “Sonraki sapaktan sağa sap.”).
- Kız
- Anlam 1: Dişi çocuk (kız evlât).
- Anlam 2: “Kızmak” fiilinin emir kipi (örnek: “Sakın bana kızma.”).
- Al
- Anlam 1: “Almak” fiilinin emir kipi (örnek: “Şu kitabı al.”).
- Anlam 2: Kırmızıya yakın bir renk (örnek: “Al bayrak.”).
- Zar
- Anlam 1: Oyun veya kumar amaçlı kullanılan küçük küp şeklindeki araç (zar atmak).
- Anlam 2: Tıp dilinde, ince doku tabakası (“Kulak zarı”).
- Dal
- Anlam 1: Ağacın üzerinde yetişen ince uzantı.
- Anlam 2: “Dalmak” fiilinin emir kipi (örnek: “Suya hemen dal!”).
- Yaşa
- Anlam 1: “Yaşamak” fiilinin emir kipi (örnek: “Şu anın keyfini yaşa!”).
- Anlam 2: Tebrik, alkış ifadesi (“Yaşa, bravo!”).
- Yat
- Anlam 1: “Yatmak” fiilinin emir kipi (“Hadi şimdi yat.”).
- Anlam 2: Lüks tekne veya bot (örnek: “Turistik yat gezisi.”).
- Dam
- Anlam 1: Bazı yörelerde “çatı” veya evin üst örtüsü.
- Anlam 2: Yöresel kullanımda ahır veya hayvan barınağı (bazı bölgelerde “dam”).
- Bent
- Anlam 1: Suyu tutan set.
- Anlam 2: Şiirde dize grubu (edebiyatta “bent”).
- Hat
- Anlam 1: Geleneksel yazı sanatı (hüsnühat).
- Anlam 2: İletişim veya telefon hattı.
- Taş
- Anlam 1: Kaya parçası, sert doğal cisim.
- Anlam 2: “Taşmak” fiilinin kısaltılmış emir hâli gibi (daha ziyade sözlü örneklerde görülür).
- Ara
- Anlam 1: İki şeyin ortası veya boşluk.
- Anlam 2: “Aramak” fiilinin emir kipi (örnek: “Bugün beni mutlaka ara.”).
- Bar
- Anlam 1: Eğlence mekânı, içecek içilen yer.
- Anlam 2: Basınç ölçü birimi (1 bar ≈ 14,5 psi).
- Diz
- Anlam 1: Bacak ile uyluğun birleştiği eklem (insanda diz).
- Anlam 2: “Dizmek” fiilinin emir kipi (örnek: “Oyuncakları rafa diz.”).
- Soy
- Anlam 1: Kişinin kökeni, nesil (soy ağacı).
- Anlam 2: “Soymak” fiilinin emir kipi (örnek: “Elmanın kabuğunu soy.”).
- Kas
- Anlam 1: İnsan veya hayvan vücudundaki kas dokusu.
- Anlam 2: “Kasmak” fiilinin emir kipi (örnek: “Bavulları çok kasma, ağır olmasın.”).
- Pas
- Anlam 1: Metalin oksitlenmesi sonucunda oluşan korozyon (pas tutmak).
- Anlam 2: Futbolda topu arkadaşına atma eylemi (pas vermek).
- Sal
- Anlam 1: Su yüzeyinde yüzen, düz tahta platform.
- Anlam 2: “Salmak” fiilinin emir kipi (örnek: “Balıkları akvaryuma sal.”).
- Sol
- Anlam 1: Sağ’ın karşıtı olan yön.
- Anlam 2: “Solmak” fiilinin kısaltılmış emir şekli (“Rengini sol!” daha az kullanılsa da edebî olabilir).
- As
- Anlam 1: “Asmak” fiilinin emir kipi (örnek: “Paltoyu dolaba as.”).
- Anlam 2: İskambil kâğıtlarında “as” (A ya da 1 değerindeki kart).
- Es
- Anlam 1: “Esmek” fiilinin emir kipi (örnek: “Rüzgâr es!” mecazi kullanım).
- Anlam 2: Müzikte sessiz kalma işareti (es).
- Sav
- Anlam 1: İddia, görüş.
- Anlam 2: “Savmak” fiilinin kısaltılmış emir şekli (“Sorunları sav!”) – edebî veya eski dilde görülebilir.
- Yol
- Anlam 1: Bir yerden başka bir yere gitmeyi sağlayan güzergâh.
- Anlam 2: “Yolmak” fiilinin emir kipi (örnek: “Tavuğun tüylerini yol.”).
- Alın
- Anlam 1: Yüzün saç çizgisi ile kaşlar arasındaki bölümü (alın).
- Anlam 2: “Almak” fiilinin -ın ekiyle (ikinci çoğul emir) yazımı gibi eski veya halk arasındaki bir kullanım (“Alın şunu içeri!”).
- Bin
- Anlam 1: 1000 sayısı.
- Anlam 2: “Binmek” fiilinin emir kipi (“Otobüse hemen bin!”).
- Gelin
- Anlam 1: Yeni evlenen kadın.
- Anlam 2: “Gelmek” fiilinin 2. çoğul emir kipi (“Siz buraya gelin!”).
- Sayın
- Anlam 1: Hitap sözcüğü (örnek: “Sayın Başkan, sayın misafirler…”).
- Anlam 2: “Saymak” fiilinin 2. çoğul emir kipi (“Siz de parayı sayın!”).
- Satır
- Anlam 1: Kasap bıçağı türü, kalın ve ağır kesici alet.
- Anlam 2: Yazıda alt alta gelen her bir dize veya cümle satırı.
- Eş
- Anlam 1: Evli partner (karı veya koca).
- Anlam 2: Denk, aynı veya eşit (matematikte “eş açılar”).
- El
- Anlam 1: Koldan sonraki uzuv, avuç + parmaklar.
- Anlam 2: Yabancı veya başkasına ait olan (deyimlerde “elin oğlu”).
- Can
- Anlam 1: Ruh, yaşam gücü.
- Anlam 2: Erkek ismi (örnek: “Arkadaşımın adı Can.”).
- Dem
- Anlam 1: Zaman, vakit (eski dilde “o dem”).
- Anlam 2: Çay demlenmesi (çayın “dem”i, yoğun kısım).
- Tekir
- Anlam 1: Benekli bir kedi türü (tekir kedi).
- Anlam 2: Bir balık türü (tekir balığı).
- Mine
- Anlam 1: Dişin sert dış katmanı (diş minesi).
- Anlam 2: Süs eşyalarında kullanılan renkli, parlak kaplama (“mine işi”).
- Mercan
- Anlam 1: Denizde yaşayan renkli omurgasız canlı (mercan resifi).
- Anlam 2: Kırmızımsı bir süs taşı veya süs eşyası (mercan kolye).
- Kara
- Anlam 1: Siyah renk (“kara bulutlar”).
- Anlam 2: Üzerinde yaşadığımız toprak parçası, denizin tersi (kara ve deniz).
- Dolu
- Anlam 1: Gökyüzünden yağan iri buz taneleri (dolu yağışı).
- Anlam 2: İçinde boşluk olmayan, tam dolu (kap dolu, oda dolu).
- Acı
- Anlam 1: Biber vb. yiyeceklerde hissedilen yakıcı tat (acı tat).
- Anlam 2: Üzüntü, keder, karşılaşılan “acı” durum.
- Katı
- Anlam 1: Sert hâlde olan madde (katı – sıvı – gaz üçlüsü).
- Anlam 2: Hoşgörüsü olmayan, sert tutumlu insan (“O çok katı biridir.”).
- Takım
- Anlam 1: Spor ekibi (futbol takımı, voleybol takımı vb.).
- Anlam 2: Bir arada kullanılan eşya seti (çay takımı, yemek takımı).
- Burç
- Anlam 1: Kalede köşe veya çıkıntı kulesi (tarihi surlarda burç).
- Anlam 2: Zodyak kuşağındaki 12 takımdan biri (Koç burcu, Boğa burcu vb.).
- Mil
- Anlam 1: Mekanikte dönme ekseni olan çubuk (tekerlek mili).
- Anlam 2: Uzunluk ölçüsü olarak “mil” (kara mili, deniz mili).
- Bağ
- Anlam 1: Üzüm yetiştirilen yer (üzüm bağı).
- Anlam 2: İlişki veya bağlantı (“Konunun bu olayla bir bağı var.”).
- Sır
- Anlam 1: Giz, bilinmeyen şey.
- Anlam 2: Çömlek vb. ürünlerin üzerine sürülen parlak kaplama (sırlamak).
- Yağ
- Anlam 1: Yemeklerde kullanılan besin maddesi (sıvı yağ, tereyağı).
- Anlam 2: “Yağmak” fiilinin kısaltılmış emir şekli (“Üstüme yağ!” mecazi bir söylem).
- Cilt
- Anlam 1: Deri, insan veya hayvanın dış tabakası.
- Anlam 2: Kitabın kapağı veya dış bölümü (kitabın cildi).
- Mersin
- Anlam 1: Türkiye’de bir il adı (Mersin).
- Anlam 2: “Mersin balığı” veya mersin bitkisi adı.
- Ordu
- Anlam 1: Silahlı birlik, askerî topluluk.
- Anlam 2: Karadeniz’de bir il adı (Ordu şehri).
- Tokat
- Anlam 1: Avuç içiyle vurma eylemi (yüzüne tokat atmak).
- Anlam 2: İç Anadolu ile Karadeniz’in kesişiminde bir il adı (Tokat).
- An
- Anlam 1: Çok kısa zaman dilimi (“Bu anı hiç unutma.”).
- Anlam 2: “Anmak” fiilinin emir biçimi olarak kullanılabilir (“Geçmişini an.”).
- Ağrı
- Anlam 1: Vücuttaki sızı veya acı (baş ağrısı, diş ağrısı).
- Anlam 2: Doğu Anadolu’da bulunan bir il adı (Ağrı).
- Afyon
- Anlam 1: Haşhaştan elde edilen uyuşturucu madde.
- Anlam 2: Ege Bölgesi’nde yer alan bir il adı (Afyonkarahisar, kısa kullanım “Afyon”).
- Mi
- Anlam 1: Müzik notası (do, re, mi…).
- Anlam 2: Soru eki (“Sen mi geldin?”).
- De
- Anlam 1: Bağlaç “dahi” anlamında (örnek: “Ben de geleceğim.”).
- Anlam 2: Ek olarak isim hâlinde “-de, -da” (bulunma hâl eki: “Evde, okulda”).
- Ki
- Anlam 1: Bağlaç (örnek: “Öyle bir şey söyledin ki herkes şaşırdı.”).
- Anlam 2: İlgi zamiri/eki (örnek: “Benimki, seninki.”).
- Dam
- (45. maddede aktarılmıştı, tekrar yazılmaması için listeye başka örnek eklenebilir.)
- Es (tekrar)
- (58’de verilmişti. Bunun yerine yeni bir örnek:)
- Diri
- Anlam 1: Canlı, hâlâ yaşam belirtileri gösteren (“Diri balık, diri çiçek”).
- Anlam 2: Sert ve taze anlamında halk arasında (“Sebze çok diri.”) — Bu kullanım daha çok “taze, gevrek” manasında geçer. (Sesteş sayılmaya uygun olmayabilir; sınırlı kullanım.)
Not: Aynı kelimeyi tekrar etmemek için 100’ü tamamlamak adına bazı bölgelerde kullanılan ya da biraz daha eski/edebî kabul edilebilecek kelimeler ekliyoruz:
- Er
- Anlam 1: Asker (er rütbesi).
- Anlam 2: “Ermek” fiilinin bazı kullanım emir şekli (eski dilde “Sen er”, “eriş” manasında). (Daha şiirsel/edebî.)
- Gelincik
- Anlam 1: Kırmızı renkli tarla çiçeği.
- Anlam 2: Küçük bir hayvan türü (gelincik, sansargillerden).
- Kazma
- Anlam 1: Sert toprağı kazmaya yarayan alet.
- Anlam 2: “Kazmak” fiilinin -ma ekiyle isimleşmesi, aynı kökten türetildiği için tam sesteş değildir ama bazen öyle geçebilir.
- Bolu
- Anlam 1: Karadeniz Bölgesi’nde bir şehir (Bolu).
- Anlam 2: Eski kullanımda “bol u…” diye başlayan ifadeler (tam sesteş saymak zordur, ancak bazı bölgelerde esprili şekilde kullanılır).
- Van
- Anlam 1: Doğu Anadolu’da bir il (Van).
- Anlam 2: Van kedisi (özel isim şeklinde, yine aynı kökten türetilir).
- Bal
- Anlam 1: Arıların yaptığı tatlı besin.
- Anlam 2: “Bal tutmak” deyiminde yer alsa da ikinci doğrudan anlamı pek yoktur. (Genellikle pekiştirme veya mecazi anlamlarda karşımıza çıkar.)
- Ses
- Anlam 1: Kulakla algılanan titreşim, duyum.
- Anlam 2: “Ses etmek” deyiminde konuşma veya gürültüye işaret edebilir; ancak ikinci bağımsız sözlük anlamı aynı kökten türeyen kullanım olduğu için tam “iki farklı sözlük anlamı” olarak kısıtlıdır.
Yukarıdaki liste, sesteş kelimelerin yaygın örneklerinden ve biraz da dilin farklı alanlarında kullanılan örneklerden derlenmiştir. 3. sınıf düzeyinde temel olarak en sık duyulan sesteş kelimeler “gül, yaz, yüz, at, kar, kaz, aç, al, kız, yaş, sıra, baş” vb. şeklindedir. Diğer örneklerin bir kısmı eski dil, ağız kullanımı veya ileri seviye Türkçe içerisinde geçebilir.
Derslerde ve günlük hayatta, bu kelimelerin cümle içindeki kullanımlarını gözlemleyerek, anlamlarını bağlama (kontekste) göre ayırt etmek önemlidir.